Rus uydularının çektiği Dünya fotoğraflarında fiziki özelliklerin, derinliklerin ve renklerin daha canlı ve net bir şekilde detaylandırılmış olmasının, çekim sırasında farklı bir yöntemin kullanılmasından kaynaklanıyor olabileceği belirtiliyor.
Elektro-L uydusu, yerdeki merkeze her 30 dakikada bir görüntü yolluyor, ama her on dakikada bir görüntüleri e-posta yoluyla gönderme kabiliyetine de sahip. Ocak ayında Zenit roketiyle fırlatılan uydu, halihazırda ekvatorun 36 bin kilometre üzerinde. Elektro-L'nin çektiği Dünya fotoğrafları NASA'nınkilerden daha net gibi görünse de, Amerikalılar böyle düşünmüyor.
NASA'dan Doktor Robert Simmon, Rusların çektiği fotoğrafların NASA'nınkilerden ne daha iyi ne de daha kötü olduğunu söyledi. Simmon, "Bu Elektro-L görüntüleri, görünür ve yarı kızılötesi dalga boylarının bir kombinasyonundan oluşuyor, yani insan gözünün gördüğü Dünya'yı göstermiyorlar, sözgelimi bitki örtüsü kırmızı görünüyor. NASA görüntülerinden daha iyi ya da daha kötü değiller, sadece farklı şeyleri gösteriyorlar" diye konuştu. Elektro-L, yansıyan ışıkta, bir kırmızı ve iki yarı kızı ötesi üç bant kullanarak görüntü elde ediyor. Bu bantlardan biri bitki örtüsü göstergesi. Bu sistem, standart bir kırmızı/yeşil/mavi renkli fotoğrafı taklit edebiliyor.
NASA'nın GOES uyduları ise yarı kızılötesi bantlara sahip değil ve çoklu kızılötesi dalga boyları kullanarak siyah ve beyaz görüntüler elde ediyor. Bunlar daha sonra üç boyutlu teknolojiyle renkli görüntülere aktarılıyor.
NASA'nın yöntemi, gözünüzün gerçekten görebileceğini gösterirken, Elektro-L görüntüleri, daha büyüleyici bir gözlem sağlıyor.
Sinop ve Samsun kıyı şeridi, MODIS tarafından 2008 yılında çekildi. Karadeniz'deki planktonların hareketi net bir şekilde görülüyor.
Ağrı ve Küçük Ağrı dağları
2001 yılında Çin'de bir kum fırtınası, Fotoğrafta toz fırtınası bulutlarla karışmış. Fotoğrafta görülen beyaz bulutun genişliği 200 km civarında.
Alaska Körfezi boyunca uzanan buzul fotoğrafı. 2005 yılında IKONOS uydusu tarafından çekilmiş. Buzuldaki koplamalar açıkça görülebiliyor.
Sudan'da Beyaz Nil ve Mavi Nil'in birbirine karıştığı bölge. Fotoğraf 2006'da ASTER'den çekilmiş.
Sidi Toui Milli Parkı, Tunus.
Çukurova
İzlanda'nın güneyinde oluşan iki hortum net şekilde görülebiliyor. Fotoğraf MODIS tarafından 2006'da çekildi.
Sahra Çölü'nde bir krater. Krater 1.9 km genişliğinde ve 100 metre derinlikte. Kraterin oluşum süreci milyonlarca yıl önce ilk dinazorun dünyada görüldüğü zamana dayanıyor. Bu yüzden kraterin neden oluştuğuna dair tam bir bilgi yok. Bir çok bilim adamı bu kratere benzer yapıyı, volkan patlaması sonucu lavların oluşturduğuna inanıyor.
Trakya üstünden İstanbul boğazı...
Balkanlardan Trakya
Balkanlar, Trakya ve karadeniz kıyıları
Kanada'nın Akimiski Adası. Son buzul çağında ada tamamen buzulların altında kaldı. Buzulların çekilmesiyle ortaya çıkan adada bitki örtüsü ve hayat yeniden başladı
Türkiye ve komşularının uzaydan gece görüntüsü
Karadaniz üzerinden çekilen bu fotoğrafta İstanbul Boğazı, Marmara Denizi ve Çanakkele Boğazı görülüyor
Antartika'da The Dry Vadisi buzullara ve buzul göllerine ev sahipliği yapıyor. Fotoğraf 2000 yılında ASTER uydusundan çekildi.
Antartika buzul parçalarının uydudan çekilmiş hali. Buzul bloklarının küçük görüntüsü sizi yanıltmasın çünkü gerçekte bu buzulların bazıları yüzlerce metre uzunluğunda
St. Helens Volkanik Dağı. 18 Mayıs 1980'de patladı ve çevresindeki canlı yaşamını tamamen tahrip etti. Aradan geçen yıllardan sonra 2008 yılında bir astronot tarafından çekilen bu fotoğrafta tahribat hala net olarak görülebiliyor.
Kaynak : https://www.milliyet.com.tr/fotogaleri/ ... a-cikardi/